İstanbul Hatırası-Ahmet Ümit

İstanbul da gerçekleşen cinayetler örgüsü. Yedi kurban, yedi hükümdar, yedi sikke, yedi kadim mekân. Ve tek bir gerçek: Bu şehrin gizemli tarihi… Ahmet Ümit’in nirvanası dediğim ve aynı zamanda en sevdiğim romanıdır. Ahmet Ümit okuyanlar bilir okumayanlar ise illaki bu ismi duymuşlardır. Bütün kitaplarında olduğu gibi yine çok güzel bir şekilde kurgulanmış insanda merak hissini zirvelere çıkarırken polisiye heyecanının gölgesinde kalmadan çok dengeli harmanlanmış dopdolu bir tarih dersi vermesi bu eseri okurlara daha çok bağlıyor .Her sayfasında daha farklı fikirlere daha farklı dünyalara götürüyor. Farklı tahminlerde bulunurken elbette doğru tahminleri yapmak oldukça zor fakat imkansız değil. Baş kahramanımız her zaman olduğu gibi Komiser Nevzat. Katillerin bulunma sürüce boyunca olayları ve karakterleri çok iyi analiz etmeye çalıştım. Ama gerçekten hiç beklenilmeyen bir sonuçla karşılaştım. Bu kitapta asıl hoşuma giden tarafı ise İstanbul’un yüzyıllardır süre gelen tarihine ışık tutarken okuyuculara nefes kesen bir hikaye eşliğinde İstanbul hakkında efsanevi bilgiler sunması oldu. İstanbul hakkında tarihin bilgimin %50’sini bu kitaptan aldığımı düşünüyorum. Biraz eleştirim olacak olursa. Edebi açıdan bence biraz yetersiz gelebilir ama bu kitabın imajına gölge düşürebileceğini sanmıyorum. Son paragraftan alıntıyla nâcizane yorumlarıma son vermek istiyorum:

"İstanbul'a bakıyorduk denizden. Ölülerimizin yüzlerine bakıyorduk... Onların gözlerindeki kendi kederimize. Çaresizliğimize bakıyorduk, avuçlarımızda büyüyen zavallılığa, kanımızda filizlenen korkaklığa... Elimizden alman hayata bakıyorduk... Güneşli günlerimize, umut dolu sabahlara, eğlenceli bahar akşamlarına... Sönen anılarımıza bakıyorduk, ölen hayallerimize, yıkılan düşlerimize... Sönen anılarımızı, ölen hayallerimizi, yıkılan düşlerimizi yüklenip yorgun bir şilep gibi bizden uzaklaşan şehrimize... Şehrimizle birlikte yitirdiğimiz kendimize bakıyorduk..."

Yayınevi: Everest Yayınları

Sayfa Sayısı : 690